សព្វថ្ងៃខ្ញុំខ្មាសអស់ធម្មជាតិ ដែលកើតព្រោងព្រាតនៅលើដី
ខ្ញុំខ្មាសបណ្ឌិតខ្មាសកវី ខ្ញុំខ្មាសលោកិយដែលសាវា។
ខ្ញុំខ្មាសរូបខ្ញុំដែលខ្សត់ទ្រព្យ ខ្ញុំខ្មាសគូគាប់ដែលប្រាថ្នា
ខ្ញុំខ្មាសសំណើចដែលសោកា ខ្ញុំខ្មាសជលសារជោរហើយនាច។
ខ្ញុំខ្មាសចិត្តខ្មៅធ្វើស្មោះសរ ខ្ញុំខ្មាសស្រីល្អចិត្តកំណាច
ខ្ញុំខ្មាសជីវិតចិត្តបីសាច ខ្មាសចិត្តកំណាចធ្វើស្មោះសរ។
ខ្ញុំខ្មាសទ្វិបលោកដែលសោយសោក ខ្មាសចិត្តស្មោកគ្រោកសំដីល្អ
ខ្ញុំខ្មាសជនពាលចេះអង្វរ ខ្មាសមនុស្សរូបល្អចិត្តក្រខ្វក់។
ខ្ញុំខ្មាសលោកិយខ្មៅងងឹត ខ្មាសមនុស្សខ្មៅចិត្តសំដីស្ករ
ខ្ញុំខ្មាសជនពាលស្លៀកពាក់ស ខ្មាសរូបបវរចិត្តអបលក្ខណ៍។
សុខ សុត្ថាល ១៩៧២
ខ្ញុំខ្មាសបណ្ឌិតខ្មាសកវី ខ្ញុំខ្មាសលោកិយដែលសាវា។
ខ្ញុំខ្មាសរូបខ្ញុំដែលខ្សត់ទ្រព្យ ខ្ញុំខ្មាសគូគាប់ដែលប្រាថ្នា
ខ្ញុំខ្មាសសំណើចដែលសោកា ខ្ញុំខ្មាសជលសារជោរហើយនាច។
ខ្ញុំខ្មាសចិត្តខ្មៅធ្វើស្មោះសរ ខ្ញុំខ្មាសស្រីល្អចិត្តកំណាច
ខ្ញុំខ្មាសជីវិតចិត្តបីសាច ខ្មាសចិត្តកំណាចធ្វើស្មោះសរ។
ខ្ញុំខ្មាសទ្វិបលោកដែលសោយសោក ខ្មាសចិត្តស្មោកគ្រោកសំដីល្អ
ខ្ញុំខ្មាសជនពាលចេះអង្វរ ខ្មាសមនុស្សរូបល្អចិត្តក្រខ្វក់។
ខ្ញុំខ្មាសលោកិយខ្មៅងងឹត ខ្មាសមនុស្សខ្មៅចិត្តសំដីស្ករ
ខ្ញុំខ្មាសជនពាលស្លៀកពាក់ស ខ្មាសរូបបវរចិត្តអបលក្ខណ៍។
សុខ សុត្ថាល ១៩៧២
Post A Comment: