ហេតុអ្វីក៏មនុស្សយើង ជាពិសេស អ្នកចេះអ្នកពូកែមួយចំនួន ដែលមានគំនិត និងទ្រឹស្តីល្អខ្លះ មិនល្អខ្លះ មួយភាគតូចចូលចិត្តប្រើពាក្យថា "គេភ្លើ" ហើយលើកខ្លួនឯងថាអស្ចារ្យអញ្ជឹង។ ចឹងគេហៅថា "អំនួត" មនុស្សចឹងបើសួរថាអូតទេ? ប្រាកដណាស់ឆ្លើយថា អត់អួតទេ "តែស្តាប់ទៅដូចអួត"!!!
បើគិតចេះវិញប្រហែលជាធូរចិត្តបន្តិត អ្នកនៅស្រុកស្រែព្រឹកឡើងគាត់មើលទៅស្រែគាត់ ស្រែហ្នឹងល្អណាស់ពណ៏ខៀវស្រងាត់ ក្នុងចិត្តគាត់សង្ឃឹងយ៉ាងខ្លាំងថានឹងទទួលបានផលច្រើន។ គាត់គិតហើយក៏សប្បាយចិត្តណាស់។ ចំណែកអ្នកផ្សារវិញព្រឹកឡើងបើកភ្នែក ឃើញមានអ្នកចូលផ្សារច្រើនទិញឥវ៉ានក្នុងចិត្តគាត់ត្រេកអរណាស់គាត់សង្ឃឹងថា និងមានលុយចូលយ៉ាងច្រើនក្នុងថ្ងៃនេះមិនខាន់ គិតហើយគាត់ញញឹមយ៉ាងសប្បាយក្នុងចិត្ត។
មានជនម្នាក់ទៀតគាត់មិនចូលចិត្តស្រែ ពេលគាត់ឃើញគេធ្វើស្រែស្ទង់ស្រូវ គាត់ក៏ស្រែកឡើងថា ឳធ្វើស្រែកអីក៏លំបាក់យ៉ាងនេះ ទំរាំតែបានស្រូវ ទំរាំចេញមកជាអង្គរលំបាកណាស់គិតហើយ ក្នុងចិត្តក៏ទោមនស្សឡើង អើ!! អ្នកស្រែលំបាក់ណាស់!!។
គាត់ក៏សំឡឹងទៅមើលអ្នកផ្សារ ធម្មតាទេ នៅផ្សារតែងតែមានមនុស្សច្រើនដើរចុះ ដើរឡើង សំឡែងរញ្ញេរញ៉ៃ អ្នកលក់ខ្លះទាញអ្នកទិញពីមុខពីក្រោយ គាត់គិតថា ឳធុញម្លេចទេមិនចង់រស់ជាដូចជិវិតអ្នកផ្សារទេជិវិតអ្នកស្រែក៏មិនចង់រស់នៅដែរ។
អញ្ចឹងតើជននោះត្រូវរស់នៅទីណា?
ជិវិកអ្នករស់នៅស្រុកស្រែគាត់សប្បាយចិត្តក្នុងលក្ខ័ណជិវិតស្រែៗសាម្មញៗរួមទាំងផ្នត់គំនិតគាត់ក៏ទៅតាមហ្នឹងដែរ។ អ្នកផ្សារក៏ចឹងសប្បាយក្នុងជិវភាពផ្សារអ៊ូអរបើស្ងាត់វិញអត់មិនចេះនៅទេ នេះគឺជាផ្នត់គំនិតរបស់អ្នកផ្សារ។ ហើយបើសួរគាត់ ទាំងអ្នកស្រែ ឬអ្នកផ្សារ តើគំនិងរបស់ពួកគាត់និមួយៗហ្នឹង តើ ភ្លើទេ?? ថាអត់ទេ នេះជាធម្មជាតិ ជាសច្ចភាពជាសកល របស់មនុស្ស សប្បាយនឹងអ្វីត្រេកអរនឹងអ្វីដែលមិនបានធ្វើអោយអ្នកដទៃក្តៅក្រហាយ "ធ្វើទៅមានអ្វីខុស"។
គ្មានបុគ្គលណាម្នាក់ភ្លើទេនៅលើកលោកនេះ បើមានគឺមាន គឺមានតែចិត្តរបស់បុគ្គលនោះមិនស្ថិតនៅក្នុងគំនិង។
Post A Comment: