ម្ចាស់ផ្ទះចិត្ត​តិរឆ្ឆាន និងជាងសំណង់ (រឿងពិតក្នងសង្គមអយុតិធម៍)

ជិវិតពិត៖ ម្ចាស់ផ្ទះមួយចំនួនមានសារជាតិអាក្រក់ជាងសត្វធាតុទៅទៀត។ ដែលរឿងរ៉ាង ម្ចាស់ផ្ទះ និងជាងសំណង់នេះ​បានកើតឡើងជារើយៗ នៅក្នុងសង្គមខ្មែរ ចំពោះរូបខ្ញុំផ្ទាល់ជាមេការជាងរងបន្ទាប់ពីបងថ្លៃខ្ញុំ ក៏ធ្លាប់ បានទទួលបទពិសោធន៍ដ៏ជូរចត់ពីម្ចាស់ផ្ទះ មិនបើកប្រាក់ថ្លៃឈ្នួលអោយចំនួន បីលើក ឬខ្លះទៀតបើកអោយដែល តែមហាសែនលំបាក់ ស្ទើរតែលុតជង្គុងសូមអង្វរ ដើម្បីកូនជាង និងកម្មករក៏មាន។

រឿងមួយក្នុងចំណោមរឿងអាក្រក់ទាំងបីនោះគឺបានកើតឡើង កាល​ពីចុងឆ្នាំ ២០១៥ ខ្ញុំនិងបងថ្លៃបានម៉ៅការ​ជួសជុល​វិឡាអោយឯកឧត្តមម្្នាក់នៅម្តុំទួលគោក ​ការងារធ្វើ​ដូចធម្មតានៅពេលចាប់ផ្តើម លុះធ្វើរួចរាល់អស់ ម្ចាស់ផ្ទះដែលជាឯកឧតុ្តមនោះ មិនបានបើលុយអោយយើងអស់នោះទេ គឺនៅចំពាក់ ៣៧០០ ដុល្លាជាងទៀត។

ហើយរាល់ពេលកន្លងមក ការបើកលុយគឺលំបាកជាង ឡើងភ្នំហេមពាន្តទៅទៀត ដោយមានពេលខ្លះម្ចាស់ផ្ទះ​បើកអោយ ១០០ដុល្លា ខ្លះ៥០ដុល្លាក៏មាន យើងដឹងហើយថា ថ្លៃពលកម្មជួលកម្មករ​គឺគ្នាសុទ្ធតែជាអ្នកអត់ ក្រៃក្រចាក់ចោលស្រុកទំរាំងធ្វើការបានលុយផ្ញើទៅអ្នកផ្ទះនៅឯស្រុកកំណើតម្តងៗគឹគ្នាលំបាកណាស់។ ចុះបើម្ចាស់ផ្ទះមិនបើលុយអោយ​ តើមេការសំណង់បានលុយពីណា បើកអោយកម្មករ។

ក្រោយពីការជួសជុលរួចរាល់ ថ្ងៃមួយ​​ម្ចាស់ផ្ទះនោះបាន​តេទូរសព្ទ ហៅបងថ្លៃខ្ញុំ អោយទៅផឹកការហ្វេ​ ទាំងខ្ញុំនិងបងថ្លៃខ្ញុំ សង្ឃឹមថានិងបានបើលុយហើយ ទើបគាត់តេហៅចឹង ពេលទៅដល់បែជា ម្ចាស់ផ្ទះបញ្ជា​អោយអង្គរក្សចាប់ចង់បងថ្លៃខ្ញុំ​ និងបានដកហូតទូរសព្ទគាត់នៅពេលដែលគាត់ព្យាយាមទាក់ទងមកអ្នកផ្ទះ នូវពេលនោះគាត់បានផ្ញើរសារមកខ្ញុំ អត្ថន័យនោះគឺ "គេចាប់" (ខ្ញុំមិនដឹងថាគេចាប់អី ព្រោះយើងគ្មានកំហុសអីផង ក៏មិនបានចាប់អារម្មណ៍) រួចក៏ញាត់ចូលឡាន​ដឹកទៅប៉េអឹមក្រុង ដោយម្ចាស់ផ្ទះបានចោទពីបទ លួចគោះទ្វាផ្ទះ។

ដោយសារការតេទៅ ច្រើនដង មិនចូលទើបសង្ស័យ​ ក៏ព្យាយាមទាក់ទង​ទៅគ្រប់គ្នាដែលធ្លាប់ប្រាស្រាយទាក់ទងគ្នា ក៏គ្មានអ្នកណាម្នាក់ដឹង ទើងសង្ស័យរឿងទៅផឹកកាហ្វេជាមួយ ឯកឧត្តមម្ចាស់ផ្ទះវិឡានោះ។ 

ទំរាំដឹងរឿងម៉ោងជិត៨យប់ទៅហើយ ព្រោះសារដែលគាត់ផ្ញើ​មកខ្ញុំខ្ញុំមិនបានគិតដល់ ថាមានរឿងដែលមិននឹកស្មានដល់ចឹងសោះ នៅពេលដែលយើងរកមេធាវីត្រឹមត្រូវ មានអ្នកច្បាប់ជជីកសួររកភស្តុតាងដែលគេចោទ គេថាគេមានតែគេមិនទាន់បញ្ចេញ។ 

មកទល់នឹងពេលនេះជាង ៣ឆ្នាំហើយលុយក៏អត់ ភស្ថុតតាងដែលថាគេចោទ ថាលួចគោះទ្វាផ្ទះគេនោះក៏មិនឃើញ គេថានឹងទៅប្តឹងតុលា​ក៏មិនឃើញតុលាការកោះហៅ។ រឿងនេះក៏ប្រហែលជាស្ងាត់ត្រឹមនឹង លុយក៏អត់ថែមទាំងហ្វ្រីសំឡុតគំរាមគំហែងមួយទៀត។ ក្នុងចិតខ្ញុំរឿងផ្លូវច្បាប់ទាល់តែធ្លាប់ឆ្លងកាត់ទើបដឹងថា រដ្ឋ ឬអាថ្ញាធរ មិនមែនជាមនុស្សល្អ​ដែលអោយប្រជាជនទន់ខ្សោយជ្រោកកោនបានឡើយ​ គ្មាននណាអាចជួយយើងបានទេ បើយើងគ្មានលុយញាត់មាត់អស់លោកទាំងនោះ។ 

និយាយអោយខ្លីទៅអ្នកក្រមិនចង់មានបញ្ញាវ៉ែងឆ្ងាយអ្វីទេ លុយ...! បើគេមិនចង់អោយអត់ក៏អត់ទៅ​អោយតែអាចមានជីវិតមកជួបមុខគ្រួសារវិញ គឺគ្រប់គ្រាន់ហើយ នេះគ្រាន់ចង់បញ្ជាក់ថា៖  

សង្គមនេះគ្មានយុត្តិធម៍ទេចំពោះអ្នកទន់ខ្សោយ។ 

បងប្អូនត្រូវចាំថាដរាបណាយើង​ទន់ខ្សោយ ហើយអវិជ្ជាទៀតនោះ​​ ការជិះជាន់គៀបសង្កត់​​និងកើតមាន មានតែយើងខ្លាំងទេទើបគ្មាននណាម្នាក់ហ៊ានមើលងាយ និងជិះជាន់យើងបាន។

ប្រភពពី៖ ជាងសំណង ឆ្លនដែន